Sałatka ziemniaczana Dziadka Antoniego

Dziadka nigdy nie poznałam. Odszedł na długo przed moimi narodzinami. Babcię miałam tylko przez cztery lata. Była najukochańszą Babcią na świecie! Robiła pyszną herbatę z jabłkami – zawsze w tym samym dzbanku, jej smaku już nigdy potem nie udało mi się w 100% odtworzyć. Pamiętam smak plasterków ziemniaków pieczonych na płycie węglowego pieca. Pieca też już nie ma. Dokładnie pamiętam zapach koszyka z moimi zabawkami i zakupy na pobliskim targowisku. Zabawę przed domem, korale utkane z jarzębiny i gruchające gołębie. Ciepłą dłoń Babci i jej „aksamitne” uszy. Na pamięć znałam wszystkie wierszyki, które mi czytała przy kuchennym stole.

O Dziadku mówiło się mało, najczęściej jakieś zabawne historie, anegdoty. Wiem, że miał dobre serce i ogromne poczucie humoru.

dziadek Antoni z babcią Janiną tuż przed II wojną, na kresach wschodnich

Zwykle w niedzielę był rosół, a w poniedziałek sałatka ziemniaczana z gotowanym mięsem. I zawsze wtedy Mama mówiła: to sałatka mojego Taty. Zawsze.

Przepis na sałatkę ziemniaczaną dziadka Antoniego:

• 4 -5 ziemniaków
• 2 – 3 łyżki musztardy
• pół cebuli
• 4 ogórki kiszone lub korniszony
• gałązka natki pietruszki lub szczypiorek
• pieprz i sól

1. Ziemniaki ugotuj w osolonej wodzie, odcedź, a następnie posiekaj je łyżką.
2. Wymieszaj ziemniaki z musztardą, cebulą pokrojoną w drobną kostkę, startymi ogórkami i natką pietruszki. Przypraw do smaku świeżo zmielonym pieprzem i solą.
3. Podawaj sałatkę z gotowanym mięsem z rosołu, jajkiem na twardo i surówką warzywną. Smacznego!